ABSURDALIA RELIGIJNE - CZ. 1675

To dopiero jest coś! Sądząc po zawartości mojej skrzynki odbiorczej, wielu wierzących chrześcijan ma doskonałą świadomość kryminalnej przeszłości Kościoła. Jednak zwalniają się oni od wszelkiej odpowiedzialności za współudział: sprawcy indywidualnych aktów okrucieństwa, masowego znęcania się, ludobójczych wojen i podbojów nie byli wcale, jak się wydaje, prawdziwymi chrześcijanami. Prawdziwi chrześcijanie niczego takiego by nie popełnili, bo Chrystus, jak się powiada, głosił przesłanie pokoju, miłości i pokory, a nawet ubóstwa. Gdyby tylko Kościół podążał był za przesłaniem Jezusa [Dżiiizusa], wieki rozlewu krwi i cierpienia nie miałyby miejsca. Czyli za pomocą zgrabnego uniku dzisiejsi chrześcijanie umywają ręce od wszelkich przestępstw, występków i szaleństw swoich przodków.

Ale przyjrzyjmy się temu bliżej, bo jest ogromnie zadziwiające, że przez ponad 15 wieków i na wszystkich kontynentach świata samozwańczy chrześcijanie, czy to z premedytacją, czy mimo woli, błędnie rozumieli przesłanie swego Pana - rabowali, gdy powinni byli rozdawać, karali, gdy powinni byli pomagać i mordowali, gdy powinni byli kochać.

Zatem dlaczego chrześcijanie zawsze to przesłanie przeinaczali? Czy może dlatego, że to przesłanie jest o wiele mniej prostolinijne niż wielu dzisiejszych, bardziej ludzkich chrześcijan naiwnie sobie wyobraża? To znaczy chrześcijan pozostających pod wpływem świata ucywilizowanego przez naukę i świecki światopogląd.

Najbardziej oczywistym przykładem, na który można się powołać jest nakaz Jezusa, by miłować swoich nieprzyjaciół. Po prostu uwielbiam ten absurd. Pogląd tego rodzaju jest całkowicie niepraktyczny i szczerze mówiąc głupi. Przed Jezusem pogańscy filozofowie głosili znacznie bardziej zróżnicowane podejście, mówiące o traktowaniu wrogów po ludzku.

Ale zastanówmy się nad samym Jezusem. Czy Jezus miłował swoich wrogów? Cóż, w czasie swojego ziemskiego duszpasterstwa zaprezentował nam wiele przykładów, jako że jego długotrwałymi przeciwnikami  byli z pewnością faryzeusze, poprzednicy rabinów. W opowieściach ewangelicznych kwestionują oni pod wieloma względami nauki Jezusa. Czy Jezus miłował ich pomimo tego kwestionowania? Nie, nie miłował.

Otóż Jezus głosił absolutystyczny, bez odcieni szarości, pogląd na dobro i zło: ,,Każdy, kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie." - powiada. Ci, którzy wierzą nie będą potępieni, ale niewiara wzbudza jego gniew, zniecierpliwienie i prowadzi do werbalnych obelg. Jezus wylewa cały strumień inwektyw na głowy faryzeuszy. Grozi nienasyconym pragnieniem zemsty; całkowitą ciemnością i wieczną karą. Wyraził to jasno przynajmniej 30 razy. W ewangelii wg św. Łukasza 19:27 Jezus nawołuje do zamordowania w swojej obecności wszystkich tych, którzy odmawiają czczenia go 

|||||

|||

|

 Nowy Testament 

Ew. wg św. Łukasza, rozdz. 19, w. 27

|||||

|||

|
 BIBLIA WARSZAWSKO-PRASKA 
Nieprzyjaciół zaś moich, 

tych, 

którzy nie chcieli, 

żebym nimi rządził, 

przyprowadźcie tu 
i 
zabijcie na moich oczach.

---

 BIBLIA BRZESKA

Ktemu jeszcze i nieprzyjacioły moje, 

którzy nie chcieli
 abych królował nad nimi, 

przywiedźcie tu, 
a 
pomordujcie przede mną.
---

 BIBLIA TYSIĄCLECIA 

 Tych zaś przeciwników moich, 

którzy nie chcieli, 
żebym panował nad nimi, 

przyprowadźcie tu
i
pościnajcie w  moich oczach.

- miłuj zatem bliźniego swego jak siebie samego, ale tylko wtedy, gdy przyjmuje on ,,dobrą nowinę". Jeśli zaś nie, odwróć się od niego w gniewie, i będzie to dla niego w Dniu Sądu nawet trudniejsze do zniesienia niż Sodoma i Gomora; skończy w ogniu wiecznym.

Jezus nazywa swoich krytyków wężami, plemieniem żmijowym i obiecuje im ogień, którego nigdy nie można ugasić. W gruncie rzeczy jego nastawienie do przeciwników polega na zagwarantowaniu im niekończących się tortur.

Jezus wcale nie jest miłym facetem, a nietolerancyjnym, mściwym, egotystycznym tyranem. Dokładnie takim, jakimi są kapłani, którzy go wynaleźli. Ewangelie są amoralnym oszustwem. Dzięki Bogu nie zawierają one prawdy, ani faktów historycznych. Są kolejnymi zdumiewającymi bredniami z Nowego Testamentu.

Kenneth Humphreys