Każda katedra czy klasztor miały swoich tytularnych świętych, a każdy święty swoją legendę, sfabrykowaną dla wzbogacenia kościołów pod jego protekcją, przez wyolbrzymianie jego zalet, cudów i w konsekwencji jego zdolności służenia tym, którzy płacą szczodrze za jego protekcję. Wielu z tych świętych było postaciami urojonymi; czasami jakaś błędna inskrypcja dodawała nazwisko do kalendarza, a czasami, jak się twierdzi, ten czy ów pogański bóg był zaskoczony towarzystwem, do którego został wprowadzony i rytuałami, którymi był honorowany.
Henry Hallam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz